Ik had er een tijd naar uitgekeken, deze verfilming van J.G. Ballards dystopische roman over een woontoren waarin bevolkingslagen letterlijk hierarchisch gestapeld zijn en de onderlinge haat en nijd uiteindelijk volkomen uit de hand loopt, maar het is een tegenvaller.
Op het IFFR stond hij al in de planning maar toen kwam het er niet van. Nu, maanden later, voelt het bekijken als een soort anti-climax. De eerste helft is nog ok omdat de retro-futuristische stijl overtuigend is uitgewerkt en ik nog niet zo bezig ben met een verhaal. Maar gaandeweg gaan de tekortkomingen meer opvallen en dringt de vraag zich op waar regisseur Ben Wheatley (die mijn gemengde gevoelens over hem, zie bv Kill List, weer bevestigt) heen wil met zijn film. Het wordt steeds chaotischer en na afloop blijf ik met een kater achter.