Het is nu 23.45
Lokale San Francisco tijd. Dan is het in Nederland dus alweer ochtend. Rond 22.00 waren we bij het hostel aangekomen, na een reis van zo’n 20 uur, inclusief overstap in Washington en een lange wachttijd bij de counter van Alamo waar we onze auto moesten ophalen.
Het vliegen duurt lang, maar dat gaat allemaal wel. Gewoon blijven zitten, af en toe je ogen sluiten, dan weer eens wat eten of drinken en lekker lezen. Heb zelfs Watchmen nog zitten kijken. Maar de overstap en de wachttijden maken het zwaar. In Washington kwam Annemet nog een collega van school tegen die ook weg bleek naar SF. It’s a small world.
Toen we eindelijk onze ophaalkaart voor de auto hadden, na wat getouwtrek of we toch echt geen grotere wilden hebben (dat gaat toch nooit passen met die bagage?), mochten we die ophalen. Een rare gewaarwording. Kies er maar 1.
Het is uiteindelijk een knalrode Chevrolet Cobalt geworden. Nette auto, nix mis mee. En in de kofferbak passen onze rugzakken makkelijk.
De weg vinden van het vliegveld naar het hostel was een andere zaak. Voor het eerst in een auto op amerikaanse grond. En het was al donker. Annemet rijden, ik kaart lezen. Tot in de stad ging het wel goed, maar dan wordt het zoeken. Heb je eindelijk door waar je bent en waar je over 3 straten rechts moet, dan kan dat niet. Heel veel eenrichtingsverkeer hier. We zijn een keer of drie gestopt om weer eens te orienteren, en dan maar weer verder. Maar het is gelukt. Ik ben erg trots op Annemet. Na zo’n zware dag ook nog eens autorijden in een automaat in een vreemde stad.
Het hostel is netjes en ze waren zo attent ons op een betaalbare parking in de buurt te wijzen (17 dollar per dag). Daarna wat gegeten bij een Indier in de buurt. Nu lig ik in bed dit te tikken. Het is inmiddels over twaalven. Morgen lekker de stad gaan ontdekken. De kop is eraf.
Trusten 🙂